اجتماعی

همان كسانى كه چون در زمين به آنان توانايى دهيم نماز برپا می ‏دارند و زكات می ‏دهند و به كارهاى پسنديده وامی دارند و از كارهاى ناپسند باز می ‏دارند و فرجام همه كارها از آن خداست

یارى خداوند از طریق احیاى دین اوست. «و لینصرنّ اللّه من ینصره»، «الّذین اِن مَكّنّاهم...»
براى مؤمنان، تمام زمین یكسان است، آنان هر كجا كه توان دارند هدف مقدّس خود را پیاده می ‏كنند. «فى الارض»
همه‏ ى قدرت‏ها را از خدا بدانیم. «مَكّنّا»
اوّلین ثمره‏ ى حكومت صالحان، نماز و زكات و امر به معروف و نهى از منكر است. «اِن مكّناهم فى الارض اَقاموا الصلوة ...»
رابطه با خدا و دستگیرى از محرومان و آگاهى دادن به جامعه و جلوگیرى از مفاسد، از هم جدا نیست. «اَقاموا الصلوة و آتوا الزّكوة و امروا بالمعروف...»
حاكمان مؤمن، هم در فكر ارتقاى روحى و رشد امور معنوى هستند و هم به دنبال رفاه و حل مشكلات اقتصادى و فقرزدایى و اصلاح جامعه. «اَقاموا الصلوة و آتوا الزّكوة ...»
جامعه‏اى تحت حمایت خداوند است كه این چهار ارزش محورى را داشته باشد: نماز، زكات، امر به معروف و نهى از منكر. «و لینصرن اللّه من ینصره»، «الّذین اِن مكنّاهم اَقاموا الصلوة»
امر و نهى شما، زمانى در جامعه موثّر است كه اوّل به وظایف فردى خود عمل كنید. «اقاموا الصلوة... اَمَروا بالمعروف»
اقامه‏ى نماز، به قدرت و امكانات نیاز دارد. «اِن مكنّاهم ... اقاموا الصلوة»
با انجام همه‏ ى وظایف، باز هم به حسن عاقبت خود و نتیجه ‏ى نهایى كارتان مطمئن نشوید و بر خداوند امید و توكل داشته باشید. «وللّه عاقبة الامور»